Energia wbudowana w budynek

Jeśli budynek ma być przyjazny dla środowiska, to wiadomo, że musi być energooszczędny. Dobrze, by zużywał mało energii elektrycznej, ciepła, ale także wody.

Tyle tylko, że mało kto jeszcze myśli o tym, że wpływ budynku na środowisko to nie tylko okres jego eksploatacji -- ale także sama jego budowa.


Do wzniesienia budynku potrzeba energii. Do napędu betoniarki i innych maszyn budowlanych. Ale także do wytworzenia materiałów budowlanych. I często jest to bardzo znaczący wydatek energii.

Przykładowo, do wytworzenia 1 kilograma cementu trzeba zużyć 3,5-5 MJ energii (zależnie od zawartości klinkieru cementowego), co oznacza konieczność spalenia 140-200 g niezłego węgla kamiennego [1]. Uwzględnia to zarówno sam proces wypału cementu w piecach, jak i pozyskania surowca do produkcji klinkieru cementowego.

Do energochłonnych w procesie produkcji materiałów budowlanych można zaliczyć wszystkie, które wymagają wypalania lub topienia:

• ceramikę,
• cement i produkty z betonu (bloczki betonowe, nadproża),
• wełnę mineralną -- skalną i szklaną.

Wbrew pozorom, dość energochłonne są też materiały izolacyjne takie jak styropian (polistyren ekspandowany), styrodur (polistyren ekstrudowany) czy pianki poliuretanowe. Energia wbudowana w te materiały to aż 70-90 MJ/kg [1], przy czym warto zauważyć, że czym innym jest kilogram betonu, a czym innym kilogram styropianu. 

[1] http://perigordvacance.typepad.com/files/inventoryofcarbonandenergy.pdf